دعوای پدر و پسر ماجرایی تاریخی است که هم در ادبیات و کتاب‌های تاریخی دیده می‌بشود و هم در همه خانه‌هایی که فرزند پسر دارند! دلنشین‌تر آنکه هنگامی مردها پدر یک پسر خواهد شد، زیاد تر از قبل پدر خودشان را فهمیدن می‌کنند و به گمان زیاد اختلاف‌های شبیهی را با پسر خودشان هم توانایی می‌کنند. اختلاف‌نظرها اگر به‌درستی رفع نشوند، به قهر پدر و پسر منتهی خواهد شد و امکان پذیر اثرات جبران‌ناپذیری روی رابطه آنها و آینده پسر بگذارد. در این مقاله رابطه پدر و پسر و علت اختلافات آنها را بازدید می‌کنیم و راهکارهایی برای بهبود این رابطه اراعه می‌دهیم.
اهمیت رابطه سالم پدر و پسر
ابراز احساسات برای برخی از آقایان سخت است. پسرها تشنه محبت پدرشان می باشند و پدرها نیز به عشق فرزندانشان نیاز دارند. در تعداد بسیاری از خانواده‌ها این حس سرکوب می‌بشود و پدرها و پسرها نیاز به این عشق را تکذیب می‌کنند. عشق و محبتی که پسر از پدر دریافت نمی‌کند، به سرکوبی درونی و پنهانی تبدیل می‌بشود و زیاد تر از تروماهای روانی آشکار به او صدمه می‌رساند. رابطه ناسالم پدر و پسر روی آینده فرزند تأثیر بسزایی دارد و زندگی عاطفی، کاری و فرزندپروری او را دچار مشکل می‌کند. مردان بالغ برای جبران کمبود‌ها و درمان صدمه‌های روانی کودکی ناشی از ربط نامناسب با پدرانشان، به روان‌درمانی نیاز دارند.
سلامت رابطه پدر و پسر بر آینده فرزند و نقش پدری او در آینده تأثیر مستقیم دارد. حتی بهترین پدرها هم ناخواسته به فرزندانشان صدمه می‌زنند و این طبیعی است. آنها حتی امکان پذیر آموزش‌های مختلفی ببینند تا آمادگی برای پدر شدن داشته باشند، اما باز هم نمی توانند با فرزندشان اختلاف‌نظر نداشته باشند. مهم این است که اشتباهات خود را شناسایی کنید، برای بهبود رابطه خود با فرزندتان تلاش کنید و جستوجو راهکارهایی برای جبران صدمه‌ها باشید. بعضی اوقات اوقات پدرها و پسرها هنگامی رابطه‌شان را بهبود می‌بخشند که پسر دیگر مردی بالغ شده است و می‌تواند با پدرش درمورد صدمه‌های قبل سخن بگویید کند.
علت دعوای پدر و پسر چیست؟
هنگامی پسر به دنیا می‌آید و بزرگ می‌بشود، پدر جوانی خود را در فرزندش می‌بیند و به جستوجو بهترین روش برای پرورش فرزند پسر خود می‌گردد. به همین خاطر تلاش می‌کند فرزند را در مسیر درست هدایت کند و راه و چاه را به او نشان دهد تا فرزندش اشتباهات قبل او را تکرار نکند. در روبه رو، پسر کم‌توانایی است، می‌خواهد استقلال داشته باشد، زندگی را آن‌طور که می‌خواهد توانایی کند و تصمیم‌های خودش را بگیرد. به این علت به سخن‌های پدر گوش نمی‌دهد و فکر می‌کند پدر عقاید سنتی دارد یا نمی‌تواند او را فهمیدن کند. درنتیجه دعوای پدر و پسر اغاز می‌بشود.
۲ علت مهم اختلاف پدر و پسر عبارت‌اند از:
- شکاف بین نسل‌ها: پسر بر این باور است که پدرش سنتی است و او را فهمیدن نمی‌کند؛ پدر هم فکر می‌کند نسل تازه ناآگاه است و فرزندش ندانم‌کاری می‌کند و برای زندگی موفق باید به سخن‌های او گوش دهد. حتی بعضی اوقات اوقات برخی از تصمیمات پسر برخلاف باورها و مرزهای پدر است، به همین خاطر تلاش می‌کند مانع بشود و با فرزندش به اختلاف می‌خورد.
- استقلال‌طلبی: پسر سپس از رسیدن به سن بلوغ جستوجو استقلال است و می‌خواهد مسیر زندگی‌اش را خودش بسازد. استقلال پسر اقتدار پدر را خدشه‌دار می‌کند و به همین خاطر اختلاف‌نظر‌های این دو شدت می‌گیرند.
پدرها و پسرها فکر می‌کنند به‌خاطر تفاوت‌هایی که دارند با یکدیگر او گفت و گو می‌کنند و اختلاف‌نظر دارند، اما اکثر افرادی که ناظر بر دعوای آنها می باشند، باور دارند پدر و پسر زیاد تر از چیزی که خودشان فکر می‌کنند به هم همانند‌اند.
چطور می‌توان اختلاف پدر و پسر را حل کرد؟
هنگامی پسری خودش پدر می‌بشود، تازه پدرش را فهمیدن می‌کند و حتی امکان پذیر حق را به او بدهد. مردان سپس از پدرشدن با مسئولیت‌ها و چالش‌های پرورش کودک آشنا خواهد شد و در آن زمان است که علت مهم رفتارهای پدرشان را فهمیدن می‌کنند. یقیناً برای حل دعوای پدر و پسر لزوما نیازی نیست که پسر خودش فرزندی داشته باشد!
اولین مسئله‌ای که باید بدانید این است که هیچ پدر و فرزندی در دنیا وجود ندارند که اختلاف‌نظر نداشته باشند. همه مردها هنگامی با پدرشان اختلاف‌نظر دارند، به خودشان قول خواهند داد آنچه را توانایی کرده‌اند در رابطه پدر و پسری خودشان نداشته باشند، اما وقتی که پدر خواهد شد، به این باور می‌رسند که اختلاف‌نظر اجتناب‌ناپذیر است و حتی خودشان هم به فرزندانشان صدمه می‌زنند! مهم این است که به‌رغم اختلاف‌نظرها، به نقش پدر در پرورش فرزند دقت داشته باشید و ماموریت های خود را در روبه رو فرزندتان انجام دهید.
برای حل اختلاف پدر و پسر هرکدام از طرفین باید بپذیرند که در این رابطه کاستی‌هایی داشته‌اند و نادرست کرده‌اند. سپس باید قبول کنند که راجع به قبل و احساساتشان سخن بگویید کنند و آنها را بپذیرند و زخم‌ها را درمان کنند. اگر جلسه‌ای که پدر و پسر با یکدیگر دارند، توسط روان‌شناس خانواده مدیریت بشود، بازدهی بیشتری خواهد داشت.
یقیناً بعضی اوقات اوقات امکان پذیر پدرها به کار خودشان ادامه بدهند. برخی از پدرها اعتقاد دارند آسیبی به فرزندشان نرسانده‌اند و هرچه فرزندشان ملزوم داشته برای او فراهم کرده‌اند. هنگامی هم پسرشان درمورد صدمه‌های قبل سخن بگویید می‌کند، حالت تدافعی به خود می‌گیرند و حتی امکان پذیر بگویند که فرزندشان درمورد قبل اغراق می‌کند. در این چنین شرایطی، فرزند باید به‌تنهایی برای درمان زخم‌های درونی‌اش قدم بردارد و به‌پشتیبانی روان درمانی صدمه‌های کودکی‌اش را جبران کند. این چنین افرادی بعضی اوقات امکان پذیر در جلسات روان‌درمانی بگویند من از پدرم متنفرم!
پیشنهادهایی برای پدرانی که فرزند پسر دارند
اگر پدر یک پسر هستید و این مقاله را می‌خوانید، یعنی برای ربط با فرزندتان قیمت قائلید و با وجود اختلافاتی که دارید، جستوجو راهی برای بهبود رابطه با فرزندتان می‌گردید. در ادامه چند نظر ساده و کار امد برای شما داریم.
- ملایم‌تر انتقاد کنید و نظراتتان را بدون او گفت و گو و جنجال بگویید.
- حتی اگر در حال مشاجره با فرزندتان هستید، به او برچسب‌هایی همانند «احمق» یا «بی‌اراعه» نزنید. این برچسب‌ها تا همیشه در ذهن فرزندتان باقی می‌همانند و حتی امکان پذیر در بزرگ‌سالی، خودش هم همان برچسب‌ها را به خودش بزند.
- هنگامی هر دو عصبانی هستید، سخن بگویید را به زمان فرد دیگر موکول کنید. چون زمان خشمگینی هرکدام از شما فقط تلاش می‌کند سخن خودش را به کرسی بنشاند و به سخن بگویید‌های فرد روبه رو توجهی ندارد.
- فرزندتان به قبول و تشویق شما نیاز دارد، بعد از او دریغشان نکنید.
- نظر فرزندتان را برسی کنید. بعضی اوقات اوقات پدرها به‌محض این که فرزندشان نظری می‌دهد، او را سرکوب می‌کنند و ساز ناموافق می‌زنند. دلیلش این است که فکر می‌کنند پسرشان اقتدار آنها در خانه را خدشه‌دار کرده است و با مخالفت می‌توانند اقتدار ازدست‌رفته را بعد بگیرند. به این فکر کنید که بعضی اوقات حق با پسرتان است و شما نادرست می‌کنید.
- در طول روز یا هفته، زمان‌هایی را به فعالیت‌های پدر و پسری تعلق دهید و اختلاف‌نظرها را کنار بگذارید. برای مثال می‌توانید با هم به باشگاه بروید یا حتی یک فیلم کمدی ببینید. در این کارها هیچ او گفت و گو و مشاجره‌ای وجود ندارد و فقط رابطه پدر و پسری شما را تحکیم می‌کند.
- مادر در دعوا و قهر بین پدر و پسر نقش میانجی را دارد. او از بیرون به رابطه شما نگاه می‌کند و به گمان زیاد برای هر دو نفر شما راهکارهای سازنده‌ای دارد. بعد هنگامی همسرتان راجع به رابطه پدر و پسری شما سخن بگویید می‌کند، با ذهن باز سخن‌هایش را بشنوید و از او مشورت بگیرید.
سخن پایانی
عشق بین پدر و پسر یکی از شگفت‌ترین روشهای عشق‌ورزیدن است. زیاد زمان‌ها پسر فکر می‌کند پدرش او را دوست ندارد، چون مدام با او او گفت و گو می‌کند و رابطه بینشان همیشه شکراب است، اما پدر تنها به‌خاطر عشقی که به فرزندش دارد با او او گفت و گو می‌کند و به‌شیوه خودش در تلاش است که او را به مسیر صحیح هدایت کند. دعوای پدر و پسر معمولی در هر خانه‌ای وجود دارد، اما اگر شدت این جروبحث‌ها در خانه شما زیاد است یا به قهر پدر و پسر به‌زمان طویل منتهی می‌بشود، بهتر است از روان‌شناس خانواده پشتیبانی بگیرید. مشاور خانواده به پدرها و پسرها یاد می‌دهد چطور رابطه‌شان را بهبود دهند و حتی اگر اختلاف‌نظری با یکدیگر دارند، بدون او گفت و گو و جنجال نظرشان را ابراز کنند.
اگر شما هم توانایی‌ای درمورد دعوای پدر و پسری دارید و موفق به حل اختلافات خود شده‌اید، توانایی‌هایتان را در قسمت دیدگاه‌ها با ما در بین بگذارید.
حرکت درست با شریک عاطفی چطور است؟
حق با کدام طرف است؟
جواب این چنین سوالاتی را در این مجموعه بیابید.
هشدار! این نوشته فقط جنبه آموزشی دارد و برای منفعت گیری از آن ملزوم است با پزشک یا متخصص وابسته مشورت کنید. اطلاعات زیاد تر