متروراژی و منومتروراژی اصطلاحاتی می باشند که برای خونریزی غیرطبیعی سپس از پریودی، خون‌ریزی طویل‌تر از حد معمول یا خون‌ریزی زیاد شدید به کار می‌روال. بعضی اوقات خون‌ریزی غیرطبیعی بی‌خطر است و بعضی اوقات نشانه مشکلی جدی که امکان پذیر بر باروری فرد تاثییر منفی بگذارد. در این مقاله علائم، علل، راه حلهای تشخیص و گزینه‌های درمانی حاضر برای متروراژی و منومتروراژی را گفتن می‌کنیم. با ما همراه باشید.

متروراژی و منومتروراژی

متروراژی یا خون‌ریزی بین قاعدگی خون‌ریزی واژینالی است که ارتباطی با چرخه قاعدگی ندارد. منومتروراژی نیز خون‌ریزی شدید رحم است که می‌تواند در دوره قاعدگی یا بین دوره‌های قاعدگی رخ دهد. منومتروراژی ترکیبی از دو مشکل گوناگون است:

• منوراژی (menorrhagia): خون‌ریزی شدید در طول قاعدگی؛
• متروراژی (metrorrhagia): خون‌ریزی یا لکه‌بینی بین دوره‌های قاعدگی یا پریود طویل‌تر از هفت روز.

پزشکان کلمه «خون‌ریزی غیرطبیعی رحم» را ترجیح خواهند داد، چون حالت‌های گوناگون را شامل می‌بشود.

همه افرادی که خون‌ریزی غیرطبیعی رحم دارند، علائم خود را گزارش نمی‌کنند و مقدار دقیق شیوع این مشکل اشکار نیست. برآورد می‌بشود که ۱۰ تا ۳۵درصد زنان در سراسر جهان دچار خون‌ریزی غیرطبیعی رحم باشند، گرچه امکان پذیر این رقم زیاد تر از ۳۵درصد باشد.

علائم متروراژی و منومتروراژی

علائم خون‌ریزی غیرطبیعی رحم به علت آن بستگی دارد و امکان پذیر شامل موارد زیر باشد:

• خون‌ریزی شدید در دوران قاعدگی؛
• پریودهایی که زیاد تر از حد معمول (هفت روز یا زیاد تر) طول می‌کشند؛
• سیکل‌های قاعدگی نامنظم؛
• خون‌ریزی در زمان‌های غیرعادی برای مثال بین دو قاعدگی یا بعد از رابطه جنسی.

برخی از زنانی که پریود منظمی دارند در زمان‌های گوناگون در طول چرخه، به‌اختصاصی در زمان تخمک گذاری، خون‌ریزی خفیف یا لکه‌بینی دارند. در این موارد علائمی همانند ناراحتی خفیف و لکه‌بینی در اواسط سیکل طبق معمول عادی است. بعضی اوقات نیز خون‌ریزی دارای الگوست و به نظر می‌رسد که دوره قاعدگی فرد دیگر بین دوره‌های معمول وجود دارد. در مواردی نیز این خون‌ریزی کاملا اتفاقی و پیش‌بینی‌ناپذیر است.

دوره قاعدگی طبیعی نزدیک به پنج روز طول می‌کشد و هر ۲۱ تا ۳۵ روز رخ می‌دهد.

خون‌ریزی غیرطبیعی امکان پذیر بدون درد یا همراه با درد یا دیگر علائم مرتبط با پریود همانند نفخ باشد. طبق معمول خون‌ریزی بین دو قاعدگی سبک است، ولی می‌تواند شدید و حتی در برخی موارد سنگین‌تر از پریودهای معمول فرد باشد. رنگ خون نیز از قهوه‌ای تیره تا صورتی روشن متغیر است. در خون‌ریزی برخی از افراد لخته خون یا مخاط نیز مشاهده می‌بشود.

درمورد ویژگی‌های خون‌ریزی و زمان‌زمان آن با پزشک خود سخن بگویید کنید. این اطلاعات امکان پذیر برای تشخیص علت خون‌ریزی سودمند باشد.

علل خون‌ریزی غیرطبیعی رحم

خون‌ریزی غیرطبیعی رحم دلایل بسیاری دارد، ولی در زیاد تر موارد هورمون‌ها نقشی مهم در آن دارند. در طول هر دوره قاعدگی معمولی تغییرات هورمونی جهت ساخته‌شدن پوشش داخلی رحم برای آمادگی دریافت و تغذیه تخمک بارورشده می‌بشود. اگر لقاح رخ ندهد، پوشش داخلی رحم می‌ریزد و از واژن خارج می‌بشود.

بعضی اوقات پوشش داخلی رحم در مقطع فرد دیگر از چرخه قاعدگی می‌ریزد. تداخل در کارکرد طبیعی هورمون‌هایی که این فرایند را هدایت می‌کنند دلایل مختلفی دارد. برخی از این عوامل ناخوشایندند ولی ضرری ندارند، زمان بسیاری ادامه نمی‌یابند و به‌راحتی درمان خواهد شد.

۱. اغاز قاعدگی و پیش از یائسگی

در اغاز دوره‌های قاعدگی نامنظم‌بودن چرخه‌ها و لکه‌بینی در زمان‌های گوناگون در طول چرخه غیرعادی نیست. طبق معمول با گذشت زمان و تثبیت هورمون‌ها این مشکل رفع می‌بشود. خون‌ریزی غیرقابل‌پیش‌بینی و نامنظم می‌تواند در انتهای دوره باروری زنان، یعنی پیش از ورود به دوران یائسگی، نیز رخ دهد.

۲. استرس

بعضی اوقات اختلال در چرخه قاعدگی در زمان استرس عاطفی و فیزیکی رخ می‌دهد، برای مثال بعد از اغاز شغلی تازه یا میانه مسافرت.

۳. پیشگیری از بارداری و مصرف داروها

اگر فرد شکلی از کنترل بارداری هورمونی همانند مصرف قرص را اغاز یا متوقف کند، امکان پذیر دچار خون‌ریزی غیرطبیعی یا غیرمنتظره بشود. منفعت گیری نامنظم از داروهای پیشگیری از بارداری هورمونی نیز امکان پذیر جهت الگوهای خون‌ریزی غیرطبیعی بشود که بعضی اوقات خون‌ریزی رسوخی (breakthrough bleeding) نامیده می‌بشود. این مشکل طبق معمول وقتی رفع می‌بشود که منفعت گیری از راه حلهای هورمونی تثبیت بشود یا فرد از روش مناسب‌تری برای پیشگیری از بارداری منفعت گیری کند.

دیگر راه حلها و داروهایی که امکان پذیر جهت خون‌ریزی غیرعادی رحم شوند عبارت‌اند از:

۴. سوءتغذیه

سوء تغذیه یا افتوزن می‌تواند جهت خون‌ریزی غیرطبیعی رحم و حتی قطع کامل چرخه قاعدگی بشود. محدودکردن گروه‌های غذایی خاص، برای مثال در رژیم اتکینز (Atkins) یا کتوژنیک، امکان پذیر جهت سوءتغذیه بشود. زنان دچار افتوزن نیز امکان پذیر که در اواسط سیکل تخمک‌گذاری نکنند. چرخه‌های بدون تخمک‌گذاری از دلایل شایع خون‌ریزی‌های نامنظم قاعدگی می باشند.

۵. درمان‌های باروری

زنانی که تحت درمان‌های باروری قرار دارند، طبق معمول علائم مرتبط با قاعدگی را مشاهده می‌کنند، همانند خون‌ریزی در زمان‌های غیرمعمول در طول چرخه، خون‌ریزی زیاد تر یا کمتر از حد معمول یا علائم قبل از قاعدگی.

۶. مشکلات سلامتی و بیماری‌ها

متروراژی و منومتروراژی امکان پذیر نشانه ابتلا به بیماری باشد. گرچه برخی از این بیماریها خوش‌خیم‌اند، درمان‌نکردن برخی از آنها امکان پذیر عواقبی جدی داشته باشد.

زنان دچار مشکلات و بیماری‌های زیر امکان پذیر دچار خون‌ریزی غیرطبیعی رحم شوند:

اضافه‌وزن امکان پذیر تبدیل برهم‌خوردن اعتدال هورمونی و خون‌ریزی غیرطبیعی رحم بشود. فراموش‌کردن برداشتن آی‌یودی نیز امکان پذیر جهت عفونت و خون‌ریزی غیرطبیعی بشود.

بعضی اوقات خون‌ریزی غیرطبیعی رحم از علائم سرطان‌های دستگاه تناسلی است. سرطان‌های زیر می‌توانند جهت متروراژی و منومتروراژی شوند:

۷. مسائل مربوط به باروری و بارداری

خون‌ریزی واژینال یا لکه‌بینی غیرمنتظره می‌تواند از نشانه‌های اولیه بارداری نیز باشد. اگر دچار متروراژی شده‌اید و فکر می‌کنید که امکان پذیر باردار باشید، به پزشک مراجعه کنید. در موارد نادر این خون‌ریزی می‌تواند نشانه حاملگی خارج از رحم باشد.

۸. تروما

تروما ناشی از صدمه نافذ (penetrating، در تاثییر سوراخ‌شدن پوست توسط یک جسم و ورود آن به بافتی از بدن) یا بلانت (blunt، در تاثییر ضربه و بدون تشکیل بریدگی) در واژن یا دهانه رحم یا سوءاستفاده جنسی امکان پذیر جهت خون‌ریزی غیرطبیعی رحم بشود.

تشخیص

پزشک ابتدا سؤالاتی درمورد سلامت عمومی به‌اختصاصی چرخه قاعدگی و فعالیت جنسی می‌پرسد. این چنین امکان پذیر سؤالاتی درمورد سلامت اعضای خانواده بیمار بپرسد برای مثال این که آیا مادر یا خواهرتان تابه‌حال به آندومتریوز، فیبروم رحم یا سرطان دستگاه تناسلی مبتلا شده‌اند یا خیر. دکتر این چنین سؤالاتی درمورد خون‌ریزی می‌پرسد، از جمله:

• زمان اغاز خون‌ریزی؛
• چه مدتی طول می‌کشد؛
• سابقه جنسی فرد؛
• بارداری یا زایمان در قبل.

پزشک همه مشکلات سلامتی و بیماری‌های جاری و اسبق و این چنین داروها و مکمل‌های مصرفی بیمار را بازدید می‌کند. معاینات فیزیکی شامل معاینه لگن، دهانه رحم و تست پاپ اسمیر نیز انجام می‌بشود.

آزمایش‌های ملزوم

بسته به سابقه پزشکی و نتایج معاینه، امکان پذیر برای تشخیص علت خون‌ریزی غیرطبیعی رحم آزمایش‌هایی ملزوم باشند. این آزمایش‌ها امکان پذیر شامل موارد زیر باشند:

• آزمایش خون برای بازدید اختلالاتی که جهت خون‌ریزی شده‌اند، کمبودهای تغذیه‌ای، عفونت‌ها، نشانگرهای التهاب، نحوه لخته‌شدن خون و شمارش کامل سلول‌های خونی؛
• آزمایش‌هایی برای بازدید سطح هورمون‌ها و کارکرد تیروئید؛
• آزمایش نمونه ادرار برای بازدید عفونت یا عفونت‌های مقاربتی (STIs)؛
• تست بارداری چون خون‌ریزی خفیف در مرحله های اولیه بارداری شایع است. (سقط‌جنین جهت خون‌ریزی شدید می‌بشود. تا ۳۵ روز بعد از سقط‌جنین نیز امکان پذیر نتیجه تست بارداری مثبت باشد.)
• سونوگرافی شکم و لگن که به پزشک امکان بازدید وجود هرگونه زائده در اندام‌های تناسلی را می‌دهد که امکان پذیر جهت خون‌ریزی شوند.
• سی تی اسکن یا ام آر آی؛
• بیوپسی بافت‌ها برای بازدید انواع خاصی از سرطان؛
• جراحی (لاپاراسکوپی یا لاپاراتومی)؛
• معاینه هیستروسکوپیِ (hysteroscopic) آندومتر (پوشش داخلی رحم) که در آن گمان وجود فیبروم، پولیپ یا علائم سرطان بازدید می‌بشود.

درمان

درمان به عامل ایجادکننده خون‌ریزی و نیازهای خاص بیمار (همانند تمایل فرد برای بارداری در آینده) بستگی دارد. برای مهار خون‌ریزی یا درمان عامل ایجادکننده آن می‌توان از درمان‌های دارویی یا جراحی منفعت گیری کرد.

بعضی اوقات از راه حلهای پیشگیری از بارداری هورمونی (hormonal contraception) برای درمان خون‌ریزی غیرطبیعی رحم منفعت گیری می‌بشود. ولی مصرف قرص‌های ضدبارداری برای بیمارانی که سابقه لخته‌شدن خون دارند پیشنهاد نمی‌بشود.

۱. تحول سبک زندگی

در برخی موارد متروراژی موقتی است و با تحول سبک زندگی بیمار رفع می‌بشود. می‌توانید ناراحتی خود را با مسکن‌های بدون نسخه (همانند NSAIDها) درمان کنید و هم‌زمان برای افت استرس یا برگشت به روال عادی زندگی عمل کنید. برای مثال اگر افتوزن علت خون‌ریزی غیرطبیعی رحم است، امکان پذیر افزایش وزن جهت بهبود علائم بشود.

۲. درمان‌های هورمونی

انواع خاصی از درمان‌های هورمونی همانند قرص‌های ضدبارداری، آی یو دی و چسب‌های استروژن برای بهبود خون‌ریزی غیرطبیعی مفیدند. از شکل فرد دیگر از درمان به‌نام آگونیست‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین (GnRH) نیز می‌توان منفعت گیری کرد. آگونیست‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین می‌توانند با جلوگیری از تخمک‌گذاری مدتی خون‌ریزی را متوقف کنند یا افت دهند یا خون‌ریزی‌های شدید مرتبط با فیبروم‌ها را مهار کنند. یقیناً نباید این داروها را مدتی طویل مصرف کنید، چون عواض جانبی بسیاری دارند.

۳. اتساع و کورتاژ (D&C)

از راه حلهایی همانند اتساع و کورتاژ وقتی منفعت گیری می‌بشود که خون‌ریزی شدیدی دارید که تبدیل مشکلات فرد دیگر همانند کم خونی شده است. در این روش با ابزاری مخصوص به‌نام کورت (curette)، که ازطریق واژن داخل رحم می‌بشود، مقداری از بافت آندومتر را برمی‌دارند.

گرچه این روش برای فهمیدن علت خون‌ریزی غیرعادی سودمند است، نمی‌تواند مشکل را برای همیشه حل کند. این روش از راه حلهای قبلی تهاجمی‌تر است و خطرات خاص خود را دارد.

۴. جراحی

بهترین روش برای درمان برخی از موارد متروراژی و منومتروراژی جراحی است. روش جراحی منفعت گیری‌شده به علت عرصه‌ای خون‌ریزی غیرطبیعی رحم بستگی دارد و می‌تواند شامل موارد زیر باشد.

۱. آمبولیزاسیون فیبروم رحم (Uterine fibroid embolization)

در این جراحی با قطع خون‌رسانی به فیبروم‌ها آنها را از بین می‌برند. در آمبولیزاسیون فیبروم رحم ذراتی ریز در شریان‌های رحم قرار می‌گیرد که جهت کوچک‌شدن فیبروم‌ها می‌بشود.

۲. میومکتومی (Myomectomy)

در این روش فیبروم‌ها بدون صدمه‌رساندن به رحم و با نگه داری توانایی فرد برای باردارشدن در آینده خارج خواهد شد.

۳. تخریب آندومتر (Endometrial ablation)

در این جراحی با منفعت گیری از لیزر، گرما، الکتریسیته، انرژی مایکروویو یا انجماد پوشش داخلی رحم را از بین می‌برند. اگر می‌خواهید در آینده باردار شوید، نباید از این روش منفعت گیری کنید.

۴. هیسترکتومی (Hysterectomy)

اگر پزشک با دیگر راه حلها نتواند خون‌ریزی غیرطبیعی رحم را مهار کند، امکان پذیر که به‌گفتن آخرین راه‌حل برداشتن رحم را نظر دهد. هیسترکتومی در برخی از مواردی که سرطان جهت خون‌ریزی غیرطبیعی رحم شده است نیز الزامی است.

۵. درمان بیماری‌های عرصه‌ای

اگر متروراژی ناشی از بیماری فرد دیگر باشد، باید آن بیماری را تشخیص دهید و درمان کنید. عفونت‌های مقاربتی طبق معمول با داروهایی همانند آنتی‌بیوتیک‌ها درمان خواهد شد. اگر اشکار بشود که مبتلا به عفونت‌های مقاربتی هستید، باید به شریک جنسی خود خبر دهید و رابطه جنسی ایمن‌تری داشته باشید.

برای درمان بیماری‌هایی که قسمت فرد دیگر از بدن را دچار می‌کنند، همانند مشکلات تیروئید یا اختلالات خونی، به پزشک متخصص مراجعه کنید. طبق معمول بعد از درمان بیماری عرصه‌ای متروراژی رفع می‌بشود.

پیشگیری

نمی‌توان از تعداد بسیاری از عوامل عرصه‌ساز خون‌ریزی غیرطبیعی رحم جلوگیری کرد، ولی می‌توان گمان ابتلا به برخی از بیماری‌هایی را که جهت این مشکل خواهد شد افت داد. برای مثال نگه داری وزن سالم نقشی بالقوه در متعادل نگه‌داشتن هورمون‌ها ایفا می‌کند. اجتناب از رژیم‌های غذایی حاوی مقادیر بسیاری از چربی‌های حیوانی گمان ابتلا به برخی از سرطان‌ها را افت می‌دهد. داشتن رابطه جنسی ایمن نیز می‌تواند گمان ابتلا به برخی از عفونت‌های مقاربتی را افت دهد.

مراجعه به پزشک

اگر فهمید خون‌ریزی غیرطبیعی رحم شدید، به پزشک مراجعه کنید تا علت مهم آن را تشخیص دهد و درمان کند. علائمی که باید مواظب آنها باشید عبارت‌اند از:

• خروج لخته‌های خون به‌اندازه یک سکه یا بزرگ‌تر؛
• نیاز به معاوضه نوار بهداشتی بعد از کمتر از دو ساعت؛
• خون‌ریزی بین پریودها یا خون‌ریزی زیاد تر از یک هفته؛
• علائم کم‌خونی همانند حس خستگی، ضعف یا تنگی نفس؛
• علائم هرزه‌خواری یا پیکا (pica) شامل ریزش مو، رنگ‌پریدگی پوست و میل به خوردن مواد غیرخوراکی (همانند کاغذ، مو و خاک).

اگر یائسه هستید و دچار خون‌ریزی شده‌اید، به پزشک مراجعه کنید. خون‌ریزی بعد از یائسگی هیچ زمان طبیعی نیست. در صورت خون‌ریزی در دوران بارداری نیز باید به پزشک مراجعه کنید. برخی از دلایل این خون‌ریزی‌ها بی‌ضررند ولی برخی جدی‌اند، به‌اختصاصی اگر خون‌ریزی در اواخر بارداری رخ دهد.

سخن پایانی

در تشخیص این که چه چیزی برای شما طبیعی است خودتان بهترین قاضی هستید. اگر پریودهای شما زیاد شدیدند یا بیشتر از حد معمول طول می‌کشند یا در روزهایی غیر از دوره قاعدگی دچار خون‌ریزی می‌شوید، به پزشک مراجعه کنید. هیچ زمان نباید در سکوت رنج بکشید یا شرمگین باشید. راه حلهای غیرتهاجمی بسیاری وجود دارند که می‌توانند متروراژی و منومتروراژی را درمان کنند و خون‌ریزی شما را افت دهند.

اگر می‌خواهید علت تعداد بسیاری از رفتارهای شریک عاطفی، یا حتی خودتان را در رابطه فهمید شوید، حتما این کتاب را بخوانید.

نارسایی تخمدان نوعی بیماری نادر است که در آن تخمدان‌های زنان قبل از ۴۰سالگی از کار می‌افتند. امکان پذیر این عارضه تبدیل پریودهای نامنظم یا ناباروری بشود. در این مقاله، درمورد علائم، علل و راه حلهای تشخیص و درمان نارسایی اولیه تخمدان می‌گوییم. با ما همراه باشید.

نارسایی تخمدان چیست؟

نارسایی اولیه تخمدان (POI) وقتی رخ می‌دهد که تخمدان‌های فرد سریعتر از موعد از کار بیفتند. تخمدان‌ها غدد کوچکی می باشند که در دو طرف رحم قرار دارند و در فرایند تخمک‌گذاری، تخمک را تشکیل و آزاد می‌کنند.

سن معمول توقف تشکیل تخمک یا همان یائسگی نزدیک به ۵۱سالگی است. برخی زنان زیاد قبل‌تر از رسیدن به این سن یک دفعه فهمید نامنظ‌م‌شدن یا توقف پریودشان خواهد شد و با مراجعه به پزشک در جریان ابتلا به نارسایی اولیه تخمدان قرار می‌گیرند. بعضی اوقات هم در برخی زنان نامنظم‌شدن چرخه قاعدگی کاملا مشهود نیست و این افراد دیرتر فهمید ابتلا به این عارضه خواهد شد.

گفتیم که نارسایی اولیه تخمدان عارضه‌ای نادر است و نزدیک به ۱درصد زنان امکان پذیر به این بیماری مبتلا شوند. گرچه امکان پذیر علائم نارسایی تخمدان از ۱۵ تا ۴۴سالگی ابراز کنند، ابتلا به این عارضه در زنانی با بیشتر از ۳۰ سال سن شایع‌تر است. دلنشین است بدانید که نارسایی تخمدان ربطی به سابقه باروری یا ناباروری فرد ندارد و امکان پذیر هم زنانی که بچه دارند به آن مبتلا شوند و هم زنانی که دچار مشکلات ناباروری می باشند.

تأثیر نارسایی تخمدان بر کارکرد بدن

نارسایی اولیه تخمدان علتکاهش مقدار هورمون استروژن بدن می‌بشود. افت استروژن هم امکان پذیر عوارضی شبیه علائم یائسگی تشکیل کند همانند گرگرفتگی، افت میل جنسی و تغییرات خلقی. نارسایی اولیه تخمدان گمان ابتلا به پوکی استخوان، بیماری قلبی و دیگر بیماری‌ها را نیز افزایش می‌دهد.

تعداد بسیاری از افراد مبتلا به نارسایی اولیه تخمدان دچار مشکلات ناباروری می باشند، اما این به‌معنی ناباروری مطلق آنها نیست. این افراد می‌توانند با مراجعه به پزشک و منفعت گیری از راه حلهای پشتیبانی‌باروری همانند تخمک اهدایی، آی‌وی‌اف (لقاح مصنوعی) یا مصرف داروهای خاص گمان باردارشدنشان را افزایش دهند.

علائم نارسایی تخمدان

گرچه پریودهای نامنظم یا قطع‌شدن پریود شایع‌ترین علائم نارسایی اولیه تخمدان محسوب خواهد شد، برخی از افراد مبتلا به این عارضه هیچ نشانه خاصی ندارند. دیگر علائم عبارت‌اند از:

علل ابتلا به نارسایی تخمدان

گرچه پزشکان و محققان تا این مدت علت دقیق ابتلای زنان به نارسایی اولیه تخمدان را نمی‌دانند، مطابق پژوهش‌ها علت یک‌سوم موارد مبتلا به این عارضه اختلالات ژنتیکی است. علل دیگر ابتلا به نارسایی اولیه تخمدان عبارت‌اند از:

تشخیص نارسایی تخمدان

طبق معمول پزشک بعد از معاینه فیزیکی، درمورد سابقه پزشکی و حالت چرخه قاعدگی بیمار می‌پرسد. داشتن اطلاعات زیاد تر درمورد چرخه قاعدگی، بارداری‌های قبلی یا منفعت گیری از راه حلهای جلوگیری از بارداری تشخیص دقیق بیماری را برای پزشک راحت‌تر می‌کند. دیگر آزمایش‌هایی که امکان پذیر پزشک برای تشخیص بهتر عارضه تجویز کند، عبارت‌اند از:

• آزمایش بارداری؛
• سونوگرافی لگن (برای مشاهده تخمدان‌ها و رحم)؛
• تست آنتی‌بادی (برای بازدید اختلالات خودایمنی)؛
• آزمایش کاریوتایپ یا آنالیز کروزمومی (برای بازدید اختلالات ژنتیکی)؛
• آزمایش خون برای اندازه‌گیری مقدار هورمون‌های خاص (همانند هورمون‌های محرک فولیکول، استروژن و پرولاکتین).

درمان نارسایی تخمدان اولیه

روش درمان نارسایی اولیه تخمدان به سن بیمار، علائم او و تمایل‌داشتن یا نداشتن به بارداری بستگی دارد. رایج‌ترین راه حلهای درمانی برای نارسایی تخمدان عبارت‌اند از:

• جایگزینی هورمون‌هایی که تخمدان‌ها دیگر تشکیل نمی‌کنند؛
• درمان بیماری‌های عرصه‌ای که علتشدیدترشدن علائم خواهد شد؛
• درمان علائم یا عوارض جانبی نارسایی تخمدان (همانند تعریق شبانه و خشکی واژن).

۱. درمان جایگزینی هورمون (HRT)

زیاد تر افراد مبتلا به نارسایی تخمدان برای مهار علائم و افت عوارض بیماری هورمون‌درمانی طویل‌زمان انجام خواهند داد. هورمون‌درمانی علتترشح هورمون‌هایی در بدن می‌بشود که تخمدان‌ها توانایی تولیدشان را ندارند. امکان پذیر هورمون‌درمانی شامل مصرف استروژن به‌تنهایی یا مصرف استروژن و پروژسترون با هم باشد. این روش درمانی علائمی همانند تعریق شبانه، خشکی واژن و گمان ابتلا به پوکی استخوان را افت می‌دهد. پزشک با دقت به معیارهای گوناگون هورمون‌درمانی را به راه حلهای گوناگون همانند مصرف قرص، پماد، ژل، چسب پوستی یا حلقه واژینال تجویز می‌کند.

۲. راه حلهای درمانی دیگر

راهکارهای دیگر درمان نارسایی اولیه تخمدان یا افت علائم آن عبارت‌اند از:

سؤالات رایج

۱. چه افرادی زیاد تر در معرض ابتلا به نارسایی تخمدان می باشند؟

افرادی که:

• سنشان زیاد تر از ۳۵ سال است.
• سابقه ابتلا به نارسایی تخمدان در خانواده دارند.
• جراحی لگن، شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی کرده‌اند.
• دچار اختلالات خودایمنی یا بیماری‌های ژنتیکی خاصی می باشند.

۲. چه بیماری‌هایی با نارسایی تخمدان مرتبط‌اند؟

افراد مبتلا به نارسایی اولیه تخمدان مقدار هورمون استروژن مقداری دارند و مقدار کم استروژن امکان پذیر این افراد را در برابر این بیماری‌ها نیز صدمه‌پذیر کند:

• ناباروری؛
• پوکی استخوان؛
• بیماری قلبی؛
• اضطراب و افسردگی؛
• کم‌کاری تیروئید (تیروئید کم‌کار).

۳. آیا نارسایی تخمدان همان یائسگی زودرس است؟

بعضی اوقات اوقات نارسایی تخمدان با یائسگی زودرس نادرست گرفته می‌بشود، اما این دو کاملا متفاوت‌اند. افراد مبتلا به نارسایی تخمدان امکان پذیر سال‌ها پریودهای نامنظم یا گاه‌به‌گاه داشته باشند و حتی امکان پذیر باردار شوند، اما افرادی که دچار یائسگی زودرس می باشند، پریود نمی‌شوند و امکان باردارشدن هم ندارند.

۴. آیا ابتلا به نارسایی تخمدان تبدیل مشکلات ناباروری می‌بشود؟

گرچه ناباروری یکی از عوارض ابتلا به نارسایی تخمدان اولیه محسوب می‌بشود، امکان پذیر فرد مبتلا به این عارضه بتواند باردار بشود. اگر دچار نارسایی اولیه تخمدان هستید و تصمیم بارداری دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید تا مناسب‌ترین روش پشتیبانی‌باروری را برایتان تجویز کند. اگر نمی‌خواهید باردار شوید، با پزشک درمورد راه حلهای جلوگیری از بارداری مشورت کنید.

۵. چه وقتی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر از آخرین پریودتان سه ماه قبل، به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید. امکان پذیر علت متوقف‌شدن پریود شما بارداری، استرس یا تغییرات هورمونی باشد. پزشک با تجویز آزمایش‌های ملزوم و بازدید حالت شما علت قطع‌شدن پریود را شناسایی و در صورت نیاز درمان‌های مناسب را نظر خواهد کرد.

کلام پایانی

نارسایی اولیه تخمدان (POI) وقتی اتفاق می‌افتد که کارکرد تخمدان‌های زنان سریعتر از ۴۰سالگی متوقف می‌بشود. این عارضه گمان ابتلا به بیماری‌هایی همانند پوکی استخوان یا بیماری قلبی را افزایش می‌دهد. طبیعی‌ است که از ابتلا به این عارضه غمگین باشید، مخصوصا اگر در حال عمل برای بارداری بوده‌اید. اما با مراجعه به پزشک، اغاز فرایند درمان و دریافت حمایتمناسب می‌توانید به زندگی سالم و عادی قبل برگردید. درمورد سؤالات و نگرانی‌های خود با پزشک سخن بگویید کنید و به پیشنهاد‌های او عمل کنید.

تابه‌حال برایتان اتفاق افتاده که چند ماه متوالی پریود نشوید؟ علت توقف پریودتان چه بوده است؟ لطفا نظرات و ازمایش ها ارزشمندتان را با ما و کاربران عزیزمان به اشتراک بگذارید.

کولپوسکوپی روشی است که برای بازدید علائم سرطان یا بافت پیش‌سرطانی در گردن رحم، واژن و فرج منفعت گیری می‌بشود. اگر نتیجه آزمایش پاپ اسمیر غیرطبیعی یا نتیجه آزمایش اچ.آی.وی (HIV) مثبت باشد، امکان پذیر برای تشخیص درست‌تر بیماری کولپوسکوپی تجویز بشود. در این مقاله زیاد تر با این آزمایش، روش انجام و مزایا و عوارض احتمالی آن آشنا می‌شویم. با ما همراه باشید.

کولپوسکوپی چیست؟

کولپوسکوپی روشی است که برای تشخیص بافت غیرطبیعی گردن رحم (قسمت پایینی رحم) و دیواره واژن منفعت گیری می‌بشود. در این روش، یک میکروسکوپ نوری خاص به‌نام کولپوسکوپ بافت پوششی گردن رحم و واژن را با بزرگنمایی مشخص می کند و اگر چیزی غیرطبیعی مشاهده بشود، مثالهای بافتی (بیوپسی) تهیه می‌بشود که در آزمایشگاه برای اشکار‌کردن سلول‌های سرطانی یا پیش‌سرطانی منفعت گیری می‌بشود. علاوه‌بر این، با کولپوسکوپی می‌توان وجود رگ‌های غیرطبیعی و ساختار، رنگ و الگوی غیرطبیعی بافت را هم تشخیص داد.

علت انجام آزمایش کولپوسکوپی

این آزمایش در درجه اول برای بازدید سلول‌های سرطانی و سلول‌هایی به‌نام دیس‌پلازی گردن رحم منفعت گیری می‌بشود که امکان پذیر اگر درمان نشوند، سرطانی شوند. پزشک در گردن رحم، واژن و فرج جستوجو این سلول‌ها می‌گردد. علاوه‌بر این، کولپوسکوپی برای اچ پی وی، تشخیص دی اتیل استیل بسترول و سلول‌های غیرسرطانی به‌نام پولیپ هم منفعت گیری بشود. این چنین بعضی اوقات پزشک برای بازدید علائم دیگر همانند خون‌ریزی غیرطبیعی واژن یا خارش فرج آن را تجویز می‌کند.

افرادی که در بدو تولد با جنسیت زن به دنیا می‌آیند، مردانی که تحول جنسیت خواهند داد و افراد بدون جنسیت دارای واژن برای تشخیص موارد غیرطبیعی به کولپوسکوپی نیاز دارند، از جمله:

• نتایج غیرطبیعی تست پاپ اسمیر؛
• نتایج غیرطبیعی آزمایش لگن؛
• نتیجه آچ.آی.وی (HIV) مثبت.

آماده‌شدن برای کولپوسکوپی

برای انجام این آزمایش باید چند مسئله را مراعات کنید، از جمله:

• درمورد حالت بارداری‌ خود با پزشک سخن بگویید کنید: اگر طی کولپوسکوپی به مثالبرداری نیاز داشته باشید، امکان پذیر خطر خون‌ریزی دوران بارداری را افزایش دهد.
• کولپوسکوپی را وقتی غیر از قاعدگی انجام دهید: انجام این آزمایش وقتی که خون‌ریزی ندارید، راحت‌تر است.
• ۴۸ ساعت قبل از آزمایش از رابطه جنسی واژنی خودداری کنید: انجام رابطه جنسی، منفعت گیری از تامپون، کرم یا داروهای واژنی امکان پذیر بر جواب آزمایش کولپوسکوپی تاثییر بگذارند.
• روز انجام آزمایش از مسکن منفعت گیری کنید: منفعت گیری از داروهای حاوی استامینوفن و ایبوپروفن طبق معمول مناسب است. در این باره با پزشک مشورت کنید.

نکات مهم قبل از آزمایش

• در صورت ابتلا به بیماری‌های التهابی حاد لگن و گردن رحم از انجام کولپوسکوپی خودداری کنید.
• در صورت حساسیت به مواد بیهوشی به پزشک خبر دهید.
• در صورت مصرف دارو یا محصولات گیاهی به پزشک خبر دهید.
• اگر سابقه اختلالات خونی دارید یا در صورت مصرف داروهای رقیق‌کننده خون همانند آسپرین، به پزشک خبر دهید.

موقع انجام کولپوسکوپی چه اتفاقی می‌افتد؟

کولپوسکوپی در مطب یا کلینیک انجام می‌بشود. این فرایند طبق معمول ۱۰ تا ۲۰ دقیقه زمان می‌برد و می‌توانید همان روز به خانه بروید. این روش به راحتی تست پاپ اسمیر نیست، اما به بیهوشی یا مسکن نیاز ندارید. این آزمایش چند مرحله دارد:

• قبل از کلوپوسکوپی لباس‌هایتان را درمی‌آورید و سپس از رفتن به دست‌شویی، روی تخت دراز می‌کشید و پایتان را روی رکاب قرار می دهید.
• پزشک ابزاری به‌نام اسپکولوم یا آینه طبی را در واژن شما قرار می‌دهد تا گردن رحم را ببیند.
• پزشک برای بازدید دقیق‌تر واژن و گردن رحم از کولپوسکوپ منفعت گیری می‌کند. کولپوسکوپ یک چراغ و لنز دوچشمی دارد تا پزشک راحت‌تر گردن رحم را ببیند. کولپوسکوپ همه زمان بیرون واژن قرار دارد.
• پزشک یک سواب پنبه‌ای حاوی محلول اسیداستیک را به گردن رحم می‌زند. امکان پذیر مقداری حس سوزش کنید. این محلول می‌تواند نواحی مشکوک را برجسته کند.
• اگر یک یا چند ناحیه غیرطبیعی وجود داشته باشد، پزشک از این بافت‌ها مثالبرداری می‌کند.

نحوه مثالبرداری

برخلاف آزمایش پاپ که همه بافت گردن رحم خراشیده می‌بشود، در مثالبرداری پزشک با تراشیدن سلول‌های یک ناحیه اشکار نمونه بافتی تهیه می‌کند. تکه‌های کوچک بافت برداشته خواهد شد و برای بازدید وجود سلول‌های سرطانی یا پیش سرطانی به آزمایشگاه فرستاده خواهد شد. امکان پذیر موقع برداشتن بافت، فشاری کوچک یا نیشگون‌همانند را حس کنید.

مقدار درد

کولپوسکوپی بدون درد است. فقط امکان پذیر موقع واردکردن اسپکولوم مقداری سختی حس کنید. این چنین در زمان برخورد محلول با گردن رحم و واژن امکان پذیر مقداری حس سوختگی یا سوزش داشته باشید. اگر به مثالبرداری نیاز داشته باشید، امکان پذیر تیزی نیشگون یا حس گرفتگی دوران قاعدگی را توانایی کنید. مصرف مسکن‌های بدون نسخه قبل از آزمایش جهت افت درد می‌بشود.

سپس از کولپوسکوپی

بلافاصله سپس از آزمایش می‌توانید فعالیت‌های طبیعی را از سر بگیرید. اگر مثالبرداری نداشته باشید، امکان پذیر تا دو روز سپس مقداری لکه‌بینی داشته باشید. در صورت مثالبرداری، باید انتظار این چند چیز را داشته باشید:

• خون‌ریزی خفیف واژن تا چند روز؛
• درد خفیف واژن تا چند روز؛
• ترشح واژنی سیاه تا قهوه‌ای (ناشی از محلول اسیدی).

می‌توانید برای مهار خون‌ریزی و ترشح واژنی از نوار بهداشتی منفعت گیری کنید. در این زمان از ورود هر چیزی به داخل واژن خودداری کنید. با پرهیز از رابطه جنسی، منفعت گیری از تامپون و دوش‌گرفتن اجازه دهید گردن رحم ترمیم بشود. در خصوص زمان‌زمان مراقبت از پزشک سوال کنید.

جواب آزمایش کولپوسکوپی

نتیجه کولپوسکوپی و مثالبرداری مشخص می کند که درمان نیاز دارید یا خیر. نزدیک به ۴۰درصد از افراد علائمی از سلول‌های غیرطبیعی مشاهده نمی‌کنند. نزدیک به ۶۰درصد از افراد بر پایه نوع مشکلشان، همانند وجود توده در گردن رحم، واژن یا فرج به درمان نیاز دارند.

درمان‌های سپس از کولپوسکوپی

نتیجه مثالبرداری کولپوسکوپی وجود ناهنجاری‌های زودهنگام همانند دیس‌پلازی خفیف گردن رحم را اشکار می‌کند. در این مورد، پزشک تکرار مرتب آزمایش پاپ را تجویز می‌کند. دیس‌پلازی خفیف خود‌به‌خود رفع می‌بشود، اما سلول‌های پیش‌سرطانی پیشرفته به درمان نیاز دارند. برخی از راه حلهای درمانی عبارت‌اند از:

• روش جراحی با حلقه الکتریکی یا ال.ای.ای.پی (LEEP): منفعت گیری از قوت الکتریسیته برای تخریب سلول‌های غیرطبیعی.
• بیوپسی مخروطی: مثالبرداری مخروطی شکل از بافت حاوی سلول‌های غیرطبیعی.
• درمان انجمادی یا کرایوتراپی: منفعت گیری از مواد شیمیایی سرد همانند نیتروژن مایع برای تخریب سلول‌های غیرطبیعی.
• جراحی لیزر: منفعت گیری از پرتوی لیزر حرارتی برای تخریب سلول‌های غیرطبیعی.

در موارد جدی‌تر، جراحی برای برداشتن همه بافت رحم ملزوم است. درمورد تست‌های تکمیلی ملزوم برای جراحی با پزشک سخن بگویید کنید. نتیجه مثالبرداری طبق معمول ۲ تا ۱۰ روز سپس آماده می‌بشود.

عوارض کولپوسکوپی

کولپوسکوپی طبق معمول روشی ایمن با عوارض جانبی کم است، اما در صورت داشتن برخی علائم باید به پزشک مراجعه کنید، از جمله:

• درد شدید در لگن و پایین شکم؛
• خون‌ریزی شدید (زیاد تر از مقدار خون‌ریزی پریود)؛
• علائم عفونت همانند ترشح واژنی بدبو که ضخیم‌تر از حالت معمول است و تب و لرز.

سوالات رایج

– آیا کولپوسکوپی دلواپس‌کننده است؟

خیر. جای نگرانی نیست. امکان پذیر شما سرطان نداشته باشید، اما کولپوسکوپی تشخیص و درمان سلول‌های پیش‌سرطانی در مرحله های اولیه را هم راحت‌تر می‌کند.

– چه فردی کولپوسکوپی را انجام می‌دهد؟

متخصص زنان می‌تواند این آزمایش را انجام دهد. بعضی اوقات هم متخصصی آموزش‌دیده به‌نام کولپوسکوپیست این کار را انجام می‌دهد. اگر پزشک متخصص باتجربه این آزمایش را انجام دهد، گمان تشخیص زودهنگام سلول‌های سرطانی زیاد تر می‌بشود.

– آیا کولپوسکوپی نوعی جراحی است؟

خیر. کولپوسکوپی جراحی نیست، اما مثالبرداری از بافت شامل یک جراحی جزئی است. بعضی اوقات مثالبرداری به‌گفتن بخشی از این آزمایش انجام می‌بشود. اگر طی آزمایش چیز غیرطبیعی مشاهده بشود، بخشی از بافت مورد نظر برای بازدید زیاد تر برداشته می‌بشود. مثالبرداری روشی بدون درد است که کمتر از ۳۰ دقیقه زمان می‌برد و به بستری‌شدن در بیمارستان نیاز ندارد.

شما بگویید

شما چه مقدار با کولپوسکوپی آشنایی دارید؟‌ آیا تابه‌حال از این روش تشخیصی منفعت گیری کرده‌اید؟‌ در صورت تمایل، می‌توانید توانایی و نظرتان را در تکه ارسال دیدگاه برایمان بنویسید و این نوشته را از طریق شبکه‌های اجتماعی با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

اگر می‌خواهید علت تعداد بسیاری از رفتارهای شریک عاطفی، یا حتی خودتان را در رابطه فهمید شوید، حتما این کتاب را بخوانید.

چسبندگی رحم عارضه‌ای است که به‌سبب آن بافت اسکار (چسبندگی) داخل رحم ایجاد می‌شود. زنان مبتلا به این عارضه ممکن است پریود نشوند یا دچار پریودهای سبک، درد لگن یا ناباروری شوند. هرآنچه لازم است درباره چسبندگی رحم بدانید، در این مقاله خواهید خواند. با ما همراه باشید.

سندرم آشرمن چیست؟

چسبندگی رحم «سندرم آشرمن» نیز نامیده می‌شود. سندرم آشرمن وضعیتی نادر است که سبب ایجاد بافت اسکار می‌شود که به آن چسبندگی داخل رحمی نیز می‌گویند. این بافت اضافی دیواره‌های رحم را ضخیم‌تر می‌کند و قسمتی از فضای داخلی رحم را می‌گیرد. ممکن است این سندرم باعث درد لگن، خون‌ریزی غیرطبیعی رحم یا ناباروری شود. چسبندگی رحم قابل‌درمان است و درمان آن علائم فرد مبتلا را تسکین می‌دهد.

تشخیص دقیق درصد افراد مبتلا به این عارضه دشوار است، چون ممکن است برخی زنان هیچ علامتی از این عارضه نداشته باشند و نداشتن علائم باعث شود هیچ‌وقت به پزشک مراجعه نکنند.

علائم چسبندگی رحم چیست؟

علائم رایج سندرم آشرمن عبارت‌اند از:

• پریودنشدن؛
• مشکلات ناباروری؛
• خون‌ریزی غیرطبیعی رحمی؛
• پریود بسیار سبک (هیپومنوره)؛
• احساس گرفتگی یا درد شدید لگن.

ممکن است برخی زنان دچار این سندرم باشند، اما علائمی نداشته باشند یا همچنان منظم پریود شوند. اگر دچار درد لگن هستید یا پریودهای غیرعادی دارید، به پزشک مراجعه کنید.

علل چسبندگی رحم

چسبندگی رحم یا سندرم آشرمن زمانی اتفاق می‌افتد که بافت اسکار (چسبندگی) داخل رحم ایجاد می‌شود، فضای داخل رحم را محدود و گاهی اوقات دهانه رحم را هم مسدود می‌کند. این اتفاق ممکن است علل مختلفی داشته باشد، اما یکی از علل اصلی آن جراحی رحم یا دهانه رحم است. علل رایج سندرم آشرمن عبارت‌اند از:

• جراحی هیستروسکوپی: نوعی جراحی که طی آن پزشک دستگاهی به‌نام هیستروسکوپ را وارد رحم می‌کند و فیبروم‌های رحم را برمی‌دارد.
• اتساع و کورتاژ (D&C): نوعی جراحی شامل بازکردن دهانه رحم (اتساع) و برداشتن بافت از رحم (کورتاژ) است. ممکن است این بافت پوشش داخلی رحم (آندومتر) یا بافت ناشی از سقط جنین باشد. در این عمل از ابزاری برای خراش‌دادن بافت اضافی استفاده می‌شود. این جراحی معمولا باعث ایجاد اسکار نمی‌شود مگر اینکه فرد عفونت زمینه‌ای داشته باشد.
• سزارین: سزارین نوعی عمل جراحی برای زایمان و تولد جنین است که ممکن است باعث ایجاد بافت اسکار شود. اگر فرد در زمان انجام این عمل دچار عفونت رحم باشد، ممکن است در محل بخیه‌ها چسبندگی ایجاد شود.
• عفونت‌ها: عفونت‌ها معمولا به‌تنهایی باعث سندرم آشرمن نمی‌شوند؛ اگر حین جراحی رحم فرد دچار عفونت باشد، ممکن است به این سندرم هم مبتلا شود. التهاب دهانه رحم و بیماری التهابی لگن (PID) عفونت‌هایی‌اند که ممکن است منجر به سندرم آشرمن شوند.
• پرتودرمانی: گاهی اوقات ممکن است روش‌های درمانی هم باعث ایجاد بافت اسکار در رحم شوند. پرتودرمانی که برای درمان سرطان دهانه رحم استفاده می‌شود، ممکن است باعث چسبندگی و ابتلا به سندرم آشرمن شود.

چه کسانی بیشتر مستعد ابتلا به چسبندگی رحم‌اند؟

این عارضه اکتسابی است، یعنی عواملی باعث ایجاد آن می‌شوند. سندرم آشرمن ممکن است به علل مختلفی از جمله جراحی، عفونت و روش‌های درمانی سرطان ایجاد شود. افرادی که بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری‌اند، عبارت‌اند از کسانی که:

• تحت درمان سرطان‌اند؛
• سابقه عفونت لگنی دارند؛
• قبلا نوعی جراحی رحم مانند هیستروسکوپی، کورتاژ یا سزارین انجام داده‌اند.

تشخیص چسبندگی رحم

سندرم آشرمن معمولا زمانی تشخیص داده می‌شود که فرد دچار علائمی مانند درد لگن، آمنوره (فقدان قاعدگی)، خون‌ریزی غیرطبیعی رحم یا ناتوانی در باردارشدن و باردارماندن باشد. سابقه پزشکی فرد به تشخیص این بیماری کمک می‌کند. اگر فرد قبلا عمل‌های رحمی مانند اتساع و کورتاژ (D&C) و سزارین داشته، مبتلا به عفونت لگنی بوده یا پرتودرمانی کرده است، شاید پزشک به این سندرم شک کند.

تست‌های تصویربرداری به پزشک این امکان را می‌دهند که اندام‌های داخلی بیمار را به‌خوبی بررسی کند. تست‌های مختلف جزئیات مختلفی را ارائه می‌دهند.

۱. سونوگرافی

این نوع تست تصویربرداری از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از اندام‌های داخلی استفاده می‌کند. سونوگرافی را می‌توان خارجی و از روی پوست یا داخلی با سونوگرافی ترانس واژینال انجام داد.

۲. هیستروسکوپی

در این روش، پزشک از ابزاری مجهز به دوربین (هیستروسکوپ) برای مشاهده داخل رحم استفاده می‌کند. هیستروسکوپ وارد واژن می‌شود و از دهانه رحم به‌سمت بالا و داخل رحم حرکت می‌کند. هیستروسکوپی به پزشک این امکان را می‌دهد که نگاهی بسیار دقیق به داخل رحم بیندازد. همچنین می‌توان از آن برای درمان سندرم آشرمن هم استفاده کرد.

۳. هیستروسونوگرافی

به‌احتمال زیاد پزشک در ابتدا برای تشخیص بافت اسکار داخل رحم هیستروسونوگرافی انجام می‌دهد. پزشک برای انجام هیستروسونوگرافی با یک کاتتر کوچک کمی محلول نمکی را به داخل حفره رحم تزریق می‌کند و با سونوگرافی ترانس واژینال بررسی می‌کند که آیا بافت اسکار در داخل یا دهانه رحم قرار دارد یا خیر. این مایع رحم را منبسط می‌کند تا پزشک بتواند جزئیات رحم و مشکلات آن را ببیند. انجام هیستروسونوگرافی به پزشک کمک می‌کند نگاهی بسیار دقیق به داخل و خارج اندام‌های تناسلی بیمار بیندازد.

درمان چسبندگی رحم

روش‌های مختلفی برای درمان سندرم آشرمن وجود دارد. هدف اصلی درمان چسبندگی رحم برداشتن بافت اسکار و بازگرداندن رحم به اندازه و شکل اولیه است. فواید درمان این عارضه عبارت‌اند از:

• تسکین درد؛
• بازیابی چرخه طبیعی قاعدگی؛
• افزایش احتمال بارداری (اگر بیمار هنوز یائسه نشده باشد).

۱. هیستروسکوپی

ممکن است پزشک از هیستروسکوپی برای برداشتن چسبندگی‌های رحم استفاده کند. در این روش بافت اسکار با دقت زیادی برداشته می‌شود. یکی از عوارض احتمالی درمان سریع چسبندگی رحم با هیستروسکوپی، آسیب‌رساندن به بافت سالم داخل رحم در حین برداشتن بافت اسکار است.

۲. درمان‌های هورمونی (استروژن‌درمانی)

ممکن است این روش با گذاشتن کاتتر داخل‌رحمی کوچکی انجام شود که چند روز پس از هیستروسکوپی داخل رحم باقی می‌ماند. این کار احتمال تشکیل مجدد بافت اسکار پس از عمل را کاهش می‌دهد. در واقع استروژن باعث بهبود آندومتر (پوشش داخلی رحم) می‌شود و کاتتر نوعی مانع فیزیکی بین دیواره‌های قدامی و خلفی رحم ایجاد می‌کند.

پیشگیری از ایجاد چسبندگی در رحم

چسبندگی رحم ممکن است یکی از عوارض جانبی احتمالی جراحی‌های دیگر باشد. معمولا این عارضه قابل‌پیشگیری نیست، چون جراحی هم نوعی درمان است که با توجه به شرایط فرد برایش تجویز می‌شود. قبل از انجام هر نوع جراحی رحمی درباره تمام عوارض احتمالی آن با پزشک صحبت کنید. پزشک ممکن است قرار ملاقاتی برای بعد از عمل توصیه کند تا با معاینه رحم از وجود بافت اسکار و چسبندگی‌ها مطلع شود.

سؤالات رایج

– ممکن است سندرم آشرمن باعث ناباروری شود؟

ناباروری دلایل مختلفی دارد. ممکن است در آزمایش‌هایی که برای تشخیص علت ناباروری تجویز می‌شوند، پزشک متوجه بافت اسکار داخل رحم (سندرم آشرمن) شود. وجود مقادیر زیادی از بافت اسکار در داخل رحم ممکن است علت ناباروری باشد.

– آیا می‌توانم بعد از درمان چسبندگی رحم باردار شوم؟

در بسیاری از موارد بله. ممکن است پس از درمان سندرم آشرمن، باردار شوید. حتی اگر چسبندگی رحم علت اصلی ناباروری شما نباشد، درمان آن احتمال بارداری را بسیار افزایش خواهد داد.

– آیا سندرم آشرمن باعث سقط جنین می‌شود؟

سندرم آشرمن باعث می‌شود فضای کمتری داخل رحم وجود داشته باشد و این ممکن است مشکلاتی را در دوران بارداری ایجاد کند، زیرا جنین داخل رحم روزبه‌روز رشد می‌کند و بزرگ‌تر می‌شود. ممکن است عوارض سندرم آشرمن احتمال بروز مشکلاتی مانند سقط جنین، مرده‌زایی یا جفت سرراهی را در دوران بارداری افزایش دهد.

– آیا چسبندگی رحم با قرص رفع میشود؟

معمولا برای درمان چسبندگی رحم نیاز به جراحی است و مصرف داروهای هورمونی مانند استروژن بعد از عمل توصیه می‌شود.

– چسبندگی رحم بعد از سزارین چیست؟

اگر فرد در زمان انجام سزارین دچار عفونت باشد، ممکن است در محل بخیه‌ها چسبندگی ایجاد شود.

– ممکن است IUD باعث چسبندگی رحم شود؟

دستگاه داخل‌رحمی (IUD) نوعی روش پیشگیری از بارداری است. این دستگاه داخل رحم قرار می‌گیرد و مدتی (اغلب چندین سال) در آنجا باقی می‌ماند. قرارگرفتن این دستگاه داخل بدن رحم را مستعد عفونت رحم و ایجاد بافت اسکار می‌کند. بااین‌حال، اثبات‌ نشده‌ که عامل ابتلا به سندرم آشرمن است.

کلام پایانی

اگر علائمی مانند گرفتگی دردناک و درد شدید لگن دارید یا گرفتار مشکلات ناباروری هستید، بهتر است هرچه زودتر با پزشک متخصص زنان مشورت کنید و به دنبال درمان گیاهی چسبندگی رحم یا روش‌های این‌چنینی نباشید. چسبندگی رحم نوعی بیماری قابل‌درمان است.

تابه‌حال خودتان یا عزیزانتان دچار چسبندگی رحم شده‌اید یا چیزی درباره چسبندگی رحم به روده شنیده‌اید؟ لطفا نظرات و تجربیات ارزشمندتان را با ما و کاربران عزیزمان در میان بگذارید.

گامی برای تسلط شما بر مهارت‌های برقراری ارتباط

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید. اطلاعات بیشتر