اغلب گفته می‌شود که دو گونه‌ی مختلف نمی‌توانند با یکدیگر تولیدمثل کنند و فرزندان بارور به دنیا بیاورند، اما همیشه این‌طور نیست. اگر هر دو گونه نسبتاً به هم نزدیک باشند و تعداد کروموزوم‌های یکسانی داشته باشند، ممکن است گاهی با هم جفت‌گیری و زادوولد کنند و فرزندان بارور به دنیا بیاورند. به عنوان مثال، سگ‌ها و گرگ‌ها هر دو دارای ۷۸ کروموزوم هستند که در ۳۹ جفت مرتب شده است؛ این دو گونه می‌توانند جفت‌گیری کنند و پیوند موفقیت‌آمیز و فرزندان بارور داشته باشند.
همین امر در مورد دلفین‌های بینی‌بطری معمولی و نهنگ‌های دندان‌کلفت نیز صادق است؛ هر دوی این گونه‌ها دارای ۴۴ کروموزوم هستند. مثال بارز ککایمالو است که بارور بود و بر اساس گزارش‌ها با حداقل دو دلفین بینی‌بطری نر جفت‌گیری کرد و سه فرزند به دنیا آورد.
فراتر از مورد ککایمالو، دانشمندان تعداد انگشت‌شماری از هیبریدهای تولید شده توسط گونه‌های مختلف آب‌بازسانان، راسته‌‌ی پستانداران آبزی شامل نهنگ‌ها، دلفین‌ها، و گراز دریایی، به ثبت رسانده‌اند.
در سال ۲۰۱۸، محققان یک هیبرید دلفین جدید را در آب‌های هاوایی مشاهده کردند که گمان می‌رود یک رگه‌اش دلفین سخت‌دندان و رگه‌ی دیگر نهنگ سرخربزه‌ای باشد. رابین بیرد زیست‌شناس درباره‌ی این کشف گفت: «وجود هیبریدهای بیشتر از این دو گونه اصلاً عجیب نیست؛ این دو اغلب با هم در ارتباط هستند و مرتباً آمیزش دارند.»
سال بعد، گروهی از محققان موزه تاریخ طبیعی دانمارک، جمجمه‌ی نهنگی را در خلیج دیسکوی گرینلند غربی پیدا کردند و مورد مطالعه قرار دادند. تجزیه و تحلیل ژنتیکی جمجمه نشان داد که این نمونه ۵۴ درصد خاویار نهنگ یا بلوگا و ۴۶ درصد نهنگ دریایی قطب شمال یا ناروال بود؛ به همین دلیل هیبرید نارلوگا نامیده شد.
همچنان آب‌بازسانان تنها خالق حیوانات هیبریدی نیستند؛ بیفالو (پیوند میان گاو و بوفالو) و ترکیب سگ و روباه نیز به وفور دیده می‌شود.
منبع