مایکل او گفت: «آن‌ها انها گفتند که من زیاد خوش‌شانس بودم، این که پسرم این ساعت را برایم خرید انتخاب خوبی می بود؛ چرا که هیچ زمان فهمید [بیماری] نمی‌شدم و زیاد دیر می‌شد.» پزشکان به مایکل حرف های بودند که او بدون مداخله‌ی سریع پزشکی جانش را از دست می‌داد.
نیک سپس برای ابراز سپاس، به تیم کوک، مدیرعامل شرکت سازنده‌ی گوشی آیفون و لپ تاپ مک بوک، ایمیل زد و تیم در کمال ناباوری در عرض کم‌تر از ۲ ساعت به او جواب داد: «خوشحالم که پدرتان درمان مورد نیاز را دریافت کرد. زیاد ممنون که داستان او را با ما به اشتراک گذاشتید.»
در اتفاقی شبیه، کریستوفر اوکلی، استاد دانشگاه کارولینای شمالی، معتقد است که اپل واچ جانش را بعد از یک دعوا‌ی قلبی جزئی نجات داده است.
در شب حادثه، ساعت هوشمند اوکلی ضربان قلب او را بین ۱۲۱ تا ۱۵۱ ضربه‌در‌دقیقه نشان می‌داد؛ با این که هنگامی کریستوفر به پزشک مراجعه کرد ضربان قلبش تثبیت شده می بود؛ اما داده‌های ثبت شده‌ی اپل واچ ریتم غیر طبیعی قلب را نشان می‌دادند.
این شواهد برای پزشکان کافی می بود تا یک عمل جراحی بای‌بعد دوگانه‌ی اورژانسی را روی کریستوفر ۶۱ ساله انجام بدهند. اوکلی ۲ سال بعد از این حادثه در ایمیلی به تیم کوک، درمورد‌ی چگونگی نجات جانش توسط اپل واچ او گفت: «من واقعاً از همه کاری که شما برای ساخت محصولی که هم زمان را به شما می‌گوید و هم جانتان را نجات می‌دهد، انجام داده‌اید، سپاس می‌کنم.»
این‌بار نیز تیم به شدت جواب داد: «ممنون که داستان‌تان را با ما به اشتراک گذاشتید، زیاد خوشحالم که درمان ملزوم را دریافت کردید.»
ماجراهایی از این جنس، بیشتر از هر چیز یادآور مزایای فناوری‌های پوشیدنی در حوزه‌ی بااهمیتی همانند سلامت می باشند؛ توانایی نظارت مداوم روی علائم حیاتی همانند ضربان قلب می‌تواند با تشخیص زودهنگام نشانه‌های غیرعادی، به تشخیص بیماری و بعضی اوقات درست همانند مایکل و کریستوفر، به نجات جان افراد منجر بشود.
منبع