مطالعه‌ای تازه عواملی را آشکار می‌کند که بر تحول اندازه بدن حیوانات در طول زمان تاثییر دارند و علت ناسازگاری بین اسبق فسیلی را توضیح می‌دهد. به نقل از وب‌سایت سای‌تک‌دیلی، پژوهش تازه پییشنهاد می‌کند که اندازه حیوانات در طول زمان به دو عامل اکولوژیکی مهم یعنی شدت رقابت مستقیم برای منبع های بین گونه‌ها و خطر انقراض از سوی محیط وابسته است.
مطالعه تازه که ۱۸ ژانویه در مجله‌ی Communications Biology انتشار شد، به پشتیبانی مدل‌های کامپیوتری همانند‌سازی تکامل مشخص می کند چرا همان گونه که اسبق فسیلی نشان خواهند داد، برخی از گونه‌ها در طول زمان کوچک‌تر شده‌اند.
به‌حرف های‌ی نویسندگان، پژوهش آن‌ها مشخص می کند اندازه حیوانات در طول زمان می‌تواند بسته به زیستگاه یا محیط، بزرگ‌تر یا کوچک‌تر بشود.
در مکان‌ها و زمان‌هایی که رقابت بسیاری بین گونه‌های گوناگون برای غذا و سرپناه وجود دارد، اندازه حیوانات زیاد تر با گسترش گونه‌ها کوچک‌تر می‌بشود و حیوانات با توزیع منبع های و رقیب ها سازگار خواهد شد. به‌گفتن مثال، اسب‌های کوچکی که در دوره یخبندان در آلاسکا زندگی می‌کردند، برای تغییرات اقلیمی و پوشش گیاهی به شدت کوچک شدند.
به‌نقل از مقاله‌ی مطالعه، «جایی که رقابت مستقیم کمتر است، اندازه‌ها طبق معمولً بزرگ‌تر خواهد شد؛ هرچند بزرگ‌بودن و کم بودن تعداد جهت بشود که حیوانات در برابر مرگ صدمه‌پذیرتر شوند؛ همانند آنچه برای دایناسورها اتفاق افتاد.»
تحول عوامل اکولوژیکی به توضیح این نوشته پشتیبانی می‌کند که چرا اسبق فسیلی این چنین ترکیبات گیج‌گننده‌ای از الگوهای تکامل اندازه را نشان خواهند داد که در آن برخی از گونه‌ها در طول زمان کوچک و برخی بزرگ خواهد شد.
پژوهشگران مطالعه خود را با به چالش کشیدن تناقض در شواهد فسیلی نقل‌شده در قانون کوپ انجام دادند. این قانون از نام ادوارد کوپ، دیرینه‌شناس قرن ۱۹ گرفته شده است که با بازدید اسبق فسیلی فهمید شد برخی از گروه‌های حیوانی در طول هزاران و میلیون‌ها سال اندازه‌های بزرگ‌تری تکامل داده‌اند.
به‌گفتن مثال، اجداد اسب‌های اولیه حیوانات کوچکی به اندازه سگ بودند که اندازه آن‌ها در طول زمان افزایش اشکار کرد و درنهایت اسب‌های امروزی را به‌وجود آورد. با‌این‌حال، شواهد فسیلی روندهای متناقضی را مشخص می کند که در آن اندازه در برخی از گروه‌ها افت اشکار کرده، اما در برخی از گروه‌ها نه.
مطالعه تازه با منفعت گیری از همانند‌سازی کامپیوتری سه الگوی تکاملی نزدیک تحول اندازه بدن را شناسایی می‌کند که تحت شرایط گوناگون ظاهر خواهد شد:
افزایش تدریجی اندازه در طول زمان: این حالت وقتی اتفاق می‌افتد که رقابت بین گونه‌ها زیاد تر بر پایه اندازه بدن نسبی آن‌ها تعیین بشود تا تفاوت در محل زندگی. به‌گفتن مثال، اندازه چندین جنس از گونه‌های جانوران دریایی (برای مثال بی‌مهرگان) کم کم در طول میلیون‌ها سال افزایش یافت.
افزایش اندازه و به جستوجو آن انقراض: در این‌جا بزرگ‌ترین حیوانات به‌طور مکرر منقرض خواهد شد و زمان‌هایی را برای گونه‌های دیگر فراهم می‌کنند تا جای آن‌ها را بگیرند و بدن‌های بزرگ‌تری تکامل دهند و این چرخه ادامه اشکار می‌کند. انقراض‌های جمعی بیشترین ضربه را به شکارچیان بزرگ راس هرم داخل کرد. پستانداران و پرندگان زیاد بزرگ همانند دایناسورها و خزندگان بالدار بزرگ به‌طورخاص دربرابر انقراض صدمه‌پذیر بودند.
افت تدریجی اندازه در طول زمان: همانند‌سازی‌ها خلاف قانون کوپ را نیز پیش‌بینی کرد: گونه‌ها در طول زمان کوچک خواهد شد. این حالت وقتی اتفاق می‌افتد که رقابت زیاد باشد و در زیستگاه و منفعت گیری از منبع های قدری همپوشانی وجود داشته باشد. همان گونه که گونه‌ها تکامل اشکار می‌کنند و هرکدام کنام نزدیک خود را اشکار می‌کنند، با سختی تکاملی برای افت اندازه بدن روبه رو خواهد شد. افت اندازه بدن در مطالعات قبل در مهره‌داران، ماهی‌های استخوانی، لاک‌پشت‌های نهان‌گردن، اسب‌های عصر پلیستوسن آلاسکا و مارمولک‌های جزیره گزارش شده است.