پیج هوورث، حشره‌شناس باغ‌وحش سن‌دیگو می‌گوید: «نزدیک‌کردن مهمانان به این گونه‌ی نادر و نمادین راهی عالی به‌منظور افزایش آگاهی در رابطه حیوانات کمتر شناخته‌شده‌ای است که جهان را اداره می‌کنند. بی‌مهرگان از تعداد بسیاری جهات همانند گرده‌افشانی، تجزیه و تبدیل‌شدن به غذا برای دیگر حیوانات، زندگی را برای همه‌ی ما مقدور می‌کنند.»
حشرات چوبک‌سان جزیره‌ی لرد هاوو، وقتی روی شاخه‌های انجیر خلیج مورتون (انجیر برگ‌درشت) و درختان چای پشمی (لپتسپرمم اسکپاریوم) گرد هم جمع می‌شدند؛ اما این حشره‌ی چاق‌وچله که به اندازه‌ی کف دست است، در زمان تهاجم موش‌ها در سال ۱۹۱۸، به قولی غذایی زیاد مناسبی برای آن‌ها تبدیل شد.
موش‌های نجات‌یافته از باقی مانده کشتی‌های غرق‌شده با خوردن خرچنگ‌های درختی دلی از عزا درآوردند و آنقدر تکثیر شدند که دیگر هیچ چوبک‌سانی به جا نماند. موش‌ها این چنین گونه‌های بومی زیاد تر ازجمله ۵ نوع پرنده، دو نوع گیاه و ۱۲ بی‌مهره‌ی دیگر را از بین بردند.
بعد از این که در سال ۱۹۲۰ دیگر هیچ خرچنگ درختی زنده‌ای در جزیره مشاهده نشد، این حشره در سال ۱۹۸۶ منقرض اظهار شد؛ اما شایعه ها مربوط به دیده شدن مدفوع این حشرات و پوست‌اندازی آن‌ها که توسط کوهنوردان در سال ۱۹۶۰ نقل شد، سرانجام پناهگاه مخفی این حشرات را در یک صخره‌ی دریایی آتشفشانی در ۲۳ کیلومتری جزیره آشکار کرد.
انیمیشن مختصر استیکی (Sticky) ساخته‌ی جیلی رز، سرگذشت باورنکردنی خرچنگ درختی، ازجمله روایت دست اول از کشف مجدد آن در هرم بال را به عکس می‌کشد. با وجود تعداد زیاد کم خرچنگ‌های درختی در این چنین مکان متروکه‌ای، بقای باورنکردنی آن‌ها به گمان زیادً ناشی از توانایی حشرات ماده در تولیدمثل از راه بکرزایی بوده است.
محققان مردد بودند که با جابه‌جا کردن خرچنگ‌های درختی، این حشرات را زیاد تر در معرض خطر قرار دهند؛ اما یک تیم نجات در سال ۲۰۰۳ با پیروزی توانست چهار خرچنگ درختی را برای اغاز برنامه‌ی تولیدمثل از این جزیره بیرون بکشد.
موش‌های مهاجم در اغاز قرن بیستم خرچنگ‌های درختی و شماری از گونه‌های دیگر را به ورطه انقراض کشاندند
باغ‌وحش‌های ملبورن، بریستول (که اکنون بسته است) و سن‌دیگو، هرسه با هم جمعیتی نزدیک به هزار عدد از این حشرات را در محدوده‌ی خود نگه‌داری می‌کنند. از سال ۲۰۱۹ تا بحال تلاش گسترده‌ای برای ازبین‌بردن موش‌ها با پشتیبانی سگ‌های موش‌یاب در جزیره‌ی لرد هاوو درحال انجام است. تجدید حیات باورنکردنی حیات‌وحش بی همتا جزیره، از حلزون‌های خاکی درمعرض انقراض تا یلوه لرد هاوو را دربر می‌گیرد.
هنک باور، ساکن جزیره‌ی لرد هاوو می‌گوید: «آنچه آشکار می‌بشود، رنسانسی اکولوژیکی است. درخت انگوری وجود دارد که نمی‌دانستیم میوه‌ی آن چطور است. مردم از حشرات عکس می‌گیرند و به موزه‌ی استرالیا می‌فرستند و می‌گویند که فقط سه مورد از آن‌ها را ثبت کرده‌ایم؛ ولی ما صدها مورد از آن‌ها را می‌بینیم. همه‌چیز گل می‌دهد، گیاهان گل خواهند داد و ما فرشی از نهال را می‌بینیم.»
باغ‌وحش‌ها امیدوارند که جمعیت درحال‌رشد خرچنگ‌های درختی برای برگشت دادن این حشرات به خانه‌های جزیره‌ای ( یقیناً بعد از ایمن شدن و خالی شدن جزیره از موش‌ها) مورد منفعت گیری قرار گیرد.
نیکولاس کارلیل، بوم‌شناس دولت از ایالت نیو ساوت ولز می‌گوید خرچنگ درختی «وقتی تبدیل‌کننده‌ی مهم باقی مانده آلی می بود و به‌گفتن مهندس اکوسیستم در اکولوژی جزیره، افزایش غنا و شدت‌بخشی به بازیافت مواد مغذی نقش مهمی داشت. این حشرات اکنون قطعه‌ی گم‌شده‌ای از پازل می باشند و دیدن آن‌ها در آینده در جنگل بسیار خواهد می بود.»
منبع