تلسکوپ فضایی جیمز وب دو دنیای بیگانه را در اطراف ستاره‌های مرده کشف کرد

دو سیاره یادشده نه‌تنها به‌شدت به غول‌های گازی مشتری و زحل در منظومه شمسی شباهت دارند، بلکه کوتوله‌های سفید هم سرنوشت احتمالی خورشید را مجسم می‌کنند. پیش از آنکه خورشید داخل فاز کوتوله سفید بشود، تغییرات ناشی از انبساط آن در مرحله غول سرخ به نابودی سیاره‌های داخلی منظومه شمسی می‌انجامد. سوزان مولای، مؤلف ارشد پژوهشی می‌گوید:

تا بحال تعداد مقداری سیاره در اطراف ستاره‌های کوتوله سفید کشف شده‌اند. مسئله‌ی دلنشین دقت درمورد‌ این سیاره‌های کاندید این است که از نظر دما، جرم، سن و تفکیک مداری شباهت بسیاری به سیاره‌های خارجی منظومه شمسی دارند. به این ترتیب برای اولین بار می‌توانیم به سرنوشت یک منظومه سیاره‌ای بعد از مرگ ستاره‌اش پی ببریم.

کاندیدهای سیاره‌ای با ابزار فروسرخ میانی جیمز وب (MIRI) در مدار کوتوله‌های سفید WD 1202-232 و WD 2105-82 رصد شدند. فاصله‌ی یکی از سیاره‌ها از ستاره کوتوله سفید خود تقریبا ۱۱٫۵ واحد نجومی است (یک واحد نجومی برابر است با فاصله زمین و خورشید)، در حالی که سیاره کاندید دیگر در فاصله‌ی دورتر ۳۴٫۵ واحد نجومی از ستاره‌اش قرار دارد.

جرم‌های سیاره‌ها اکنون نامشخص است و بین ۱ تا ۷ برابر سیاره مشتری تخمین زده خواهد شد که سنگین‌ترین سیاره منظومه شمسی است.

این گمان وجود دارد که سیاره‌های گازی با هدایت دنباله‌دارها و سیارک‌ها به سطح ستاره‌ها، به آلودگی فلزی بینجامند. وجود سیاره‌های تازه می‌تواند ربط بین آلودگی فلزی و سیاره‌ها را قبول کند. از آنجا که ۲۵ الی ۵۰ درصد از کوتوله‌های سفید این نوع آلودگی را از خود نشان خواهند داد، به این علت غول‌های گازی از سیاره‌های رایج در اطراف کوتوله‌های سفید به شمار می‌روال.