در یک آزمایش چشایی کور، ۶۶ داوطلب مثالهایی از شکلات تهیهشده با آرد جو دوسر و آرد برنج را که ۲۵ تا ۵۰ درصد از شکر آن افت اشکار کرده می بود را چشیدند. بهگفتن معیار، یک تکه شکلات تلخ معمولی حاوی ۵۴ درصد شکر نیز برای شرکتکنندگان سرو شد.
شرکتکنندگان درنهایت اظهار کردند که شکلاتهای حاوی قند کمتر شباهت تعداد بسیاری به نمونه معیار داشتند. آنها بهطور کلی شکلات تهیهشده با آرد برنج را «گچهمانند» توصیف کردند؛ درحالی که فکر میکردند شکلات آرد جو ملایم و خامهای است.
در دومین آزمایش چشایی کور، ۹۰ داوطلب وجود داشتند و به هریک از آنها سه نوع شکلات داده شد؛ یک نوع شکلات معیار ۵۴ درصد قند، بههمراه شکلات تهیهشده با آرد جوی دوسر و آرد برنج که مقدار قند آنها ۲۵ درصد افت یافته می بود.
داوطلبان شکلات تهیهشده با آرد برنج را به مقدار قابل توجهی کمتر از شکلات معیار دوست داشتند؛ درحالی که شکلات تهیهشده با آرد جو دوسر درست بهاندازهی شکلات معیار مورد پسند می بود و حتی در برخی از موارد به آن ترجیح داده شد.
هایز میگوید: «ما ۴۰ سال تلاش کردیم به مردم بگوییم قند کمتری مصرف کنند؛ اما نتیجه نداد؛ چراکه مردم میخواهند چیزی را بخورند که خودشان دوست دارند. باتوجهبه این نوشته باید بدون دادن حس گناه به مردم، دریابیم که چطور غذا را برای آنها بهتر و سالمتر کنیم تا از خوردنش لذت ببرند.»
نتایج مطالعه در ژورنال علوم غذایی انتشار شده است.
منبع