گروهی از پژوهشگران برای اولین‌بار موفق شدند یک جفت بیضه را در آزمایشگاه رشد دهند. به نقل از وب‌سایت آی‌اف‌ال ساینس، بیضه‌های رشدیافته در آزمایشگاه که از سلول‌های بیضه نابالغ گرفته‌شده از موش‌های تازه متولد شده تشکیل شدند، به شدت ساختارهایی همانند بیضه‌های بالغ تشکیل کردند و حتی امکان پذیر بتوانند اسپرم تشکیل کنند.
همچون دیگر انواع اعضای رشدیافته در آزمایشگاه که طبق معمول به آن‌ها ارگانوئید یا اندام‌واره حرف های می‌بشود، بیضه‌های مینیاتوری با این مقصد تشکیل شدند که به پژوهشگران پشتیبانی کنند بینش‌های جدیدی در رابطه با رشد و بیماری‌های این اندام به دست آورند.
تا‌به‌حال، دانشمندان سیستم آزمایشگاهی برای مدل‌سازی بیضه‌ها نداشتند و گروه پژوهشی که موفق به تشکیل بیضه در آزمایشگاه شده، امیدوار است که دستاورد جدیدش فهمیدن دانشمندان را از کارکرد جنسی مردان افزایش دهد.
دکتر نیتزان گونن، نویسنده مطالعه در بیانیه‌ای گفت: «بیضه‌های مصنوعی مدل امیدوارکننده‌ای برای انجام پژوهش‌های پایه در عرصه‌ی رشد و کارکرد بیضه‌ها است و می‌تواند به ابداع درمان‌هایی برای اختلالات رشد جنسی و ناباروری منجر بشود.»
به منظور تشکیل بیضه‌های رشد یافته در آزمایشگاه که اساسا دسته‌های کوچکی از سلول‌ها می باشند که فرایندهای حاضر در بیضه واقعی را بازتولید می‌کنند، سلول‌های اولیه بیضه موش‌ها را در محیط رشد مخصوصی قرار داده شدند. در عرض دو روز، اندام‌های مینیاتوری ساختارهای لوله‌ای و الگوهای سازماندهی سلولی را که همانند ساختار حاضر در غدد جنسی واقعی است، به‌وجود آوردند.
به‌طور معمول، ارگانوئیدها به طوری ساخته خواهد شد که همانند ارگان واقعی در مرحله های رویانی باشد، با‌این‌حال پژوهشگران موفق شدند بیضه‌های کوچک را تا حالت بالغ‌تری رشد دهند. درمجموع، آن‌ها ارگانوئیدها را به زمان ۹ هفته نگه داشتند. طی این زمان اندازه ارگانوئیدهای بیضه افزایش اشکار کرد تا این که درنهایت هنگامی تقاضای خون آن‌ها به شدت بالا رفت، متلاشی شدند.
نویسندگان مطالعه به‌طورخاص رشد سلول‌های سرتولی را تحت‌نظر قرار دادند که از سلول‌های اسپرماتوگونی حمایتمی‌کنند و در تشکیل اسپرم نقش مهمی دارند. بلوغ این سلول‌ها در طول دوره ۹ هفته‌ای زیاد همانند چیزی می بود که در موش‌های زنده در مرحله های شبیه دیده می‌بشود.
درحالی‌که ۹ هفته امکان پذیر برای رشد بیضه‌ها طویل به‌نظر نرسد، فرایند تشکیل اسپرم و یا اسپرماتوژنز در موش‌های زنده طبق معمول فقط نزدیک به ۳۵ روز طول می‌کشد. به این علت، ازنظر تئوری، کاملا امکان پذیر که بیضه رشدیافته در آزمایشگاه این چرخه را کامل و در این بازه وقتی اسپرم تشکیل کند.
نویسندگان مطالعه می‌گویند آزمایش‌های آن‌ها نخستین نشانه‌ها را مبنی بر این نوشته اراعه کرده است که ارگانوئیدهای بیضه می‌توانند از ورود سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی به مرحله‌ی میوز (فرایندی که طی آن اسپرم تشکیل می‌بشود) حمایتکنند.
پژوهشگران می‌نویسند: «در این مطالعه، ما ارگانوئیدهای بیضه موش‌ها را رشد دادیم، اما این امکان وجود دارد که بتوان از همین مرحله های برای تشکیل ارگانوئیدهای بیضه از پسران پیش از بلوغ منفعت گیری کرد. اگر این ارگانوئیدها بتوانند به‌طور کامل کارکرد بیضه بزرگسال را بازتولید کنند، انتظار داریم که بتوانند در آزمایشگاه اسپرم هاپلوئید تشکیل کنند. این توانایی می‌تواند تحول‌آفرین باشد و به بیماران نابارور پشتیبانی کند فرزند زیستی خود را داشته باشند.»
یافته‌های مطالعه در مجله‌ی International Journal of Biological Sciences انتشار شده است.
منبع