هنگامی بچهها برای اولین بار گوشی هوشمند خود را در دست میگیرند، دسترسی نامحدود به مطلبرسانها، شبکههای اجتماعی و برنامههای متنوع، آنها را بینهایت خوشحال میکند. والدین خرید گوشی هوشمند برای بچهها را با جملاتی همانند برقراری ربط آسان و آگاهی دائمی از مکان فرزندشان توجیه میکنند. با این حال، تعداد بسیاری از والدین تنها چند ماه بعد از خرید گوشی هوشمند برای بچههایشان، پشیمانی تعداد بسیاری را توانایی میکنند؛ هنگامی که بچهها، با سرهایی که در گوشی فرو رفته، نسبت به کوچکترین تعاملهای اولیهی انسانی نیز هیچگونه واکنشی نشان نمیدهند.
قبل از تبدیلکردن بچههای عادی به زامبی، تحقیقات تازه مشخص می کند که گوشی هوشمند، کودکان را در معرض خطرات و مشکلات جدی سلامتی قرار میدهد، مخصوصاً اگر کودک در سنین زیاد پایین منفعت گیری از گوشی هوشمند را اغاز کند. محققان با اراعهی پنج علت توضیح خواهند داد که چرا نوجوانان زیر سن دبیرستان نباید گوشی هوشمند داشته باشند. احتمالا ملزوم باشد که والدین پیش از خریدن گوشی این دلایل را در نظر بگیرند و یا در تهیهی گوشی هوشمند برای کودکان، تجدید نظر کنند.
۱. منفعت گیری از گوشی هوشمند با افسردگی نوجوانان و اختلال مصرف مواد در ربط است
بازدید ۴۰٬۹۹۸ نوجوان کرهای دانشآموز در مقاطع راهنمایی و دبیرستان، نشان داد که هرچقدر مقدار منفعت گیری از تلفنهای هوشمند زیاد تر باشد، پیامدهای سلامت روان نیز زیاد تر و وخیمتر خواهد می بود. آزمایش نشان داد در صورتی که نوجوانان بیشتر از چهار ساعت در روز از گوشی هوشمند منفعت گیری کنند، علائم افسردگی تا ۲۲ درصد، مصرف الکل تا ۶۶ درصد و استعمال دخانیات تا ۹۰ درصد افزایش مییابد.
روزی چهار ساعت منفعت گیری از گوشی هوشمند، افسردگی نوجوانان را تا ۲۲ درصد افزایش میدهد
بر پایه دادههای پروژهی جهانی ذهن، هرچقدر والدین برای زمان بیشتری تهیهی گوشی هوشمند برای کودکان را به تعویق بیندازند، کودکان در سنین بالاتر حالت سلامت روان بهتری خواهند داشت. همزمان با افزایش منفعت گیریی کودکان از تلفنهای هوشمند، آمار افسردگی نوجوانان از ۸٫۱ درصد در سال ۲۰۰۹، به ۱۵٫۸ درصد در سال ۲۰۱۹ افزایش یافته است.
۲. منفعت گیری از گوشی هوشمند افزایش خودکشی در دختران جوان را به جستوجو دارد
نرخ خودکشی در دختران جوان از سال ۲۰۱۴ به طور دلواپسکنندهای افزایش یافته است. تا سال ۲۰۲۱، آمار خودکشی در دختران ۱۰ تا ۱۹ ساله، ۵۰ درصد زیاد تر از سال ۲۰۰۳ و ۱۹ درصد زیاد تر از زنان در دههی ۲۰ سالگی می بود.
علت چیست؟ پروفسور جاناتان هیدت از دانشگاه نیویورک میگوید یکی از دلایل میتواند این باشد که تلفنهای هوشمند (و به اختصاصی شبکههای اجتماعی) با بهدامانداختن کودکان در تکنیکهای تبلیغاتی «قیاسی اجتماعی» در فضای مجازی، پیامدهای سلامت روان را وخیمتر میکنند. تلفنهای هوشمند با تشکیل ربط آنلاین، قلدری را افزایش و عزت نفس نوجوانان را افت داده است.
۳. منفعت گیری از گوشی هوشمند زمان زمان خواب را افت میدهد
کودکان به خواب بسیاری احتیاج دارند: آنها برای تثبیت حافظه، تنظیم و تعدیل احساسات و به طور کلی، برای سلامتی باید زیاد تر بخوابند. آکادمی پزشکی خواب آمریکا پیشنهاد میکند که کودکان ۶ تا ۱۲ ساله، باید هر شب بین ۹ تا ۱۲ ساعت و نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ ساله، بین ۸ تا ۱۰ ساعت بخوابند.
گوشی هوشمند ریتم شبانهروزی کودکان را دچار اختلال میکند
نوجوانان امروزی با ورزش، هنر و دیگر فعالیتهای فوقبرنامه، بیشازحد مشغول می باشند. خواب زیاد تر بهای افتزمان را میپردازد. افتخواب توسط تلفنهای هوشمند تشدید میبشود، چون گوشی هوشمند مغز را فریب میدهد تا گمان کند که تا این مدت روز است و ریتم شبانهروزی را دچار اختلال میکند. در نتیجه، زمان زمان خواب افت مییابد و به افزایش خوابآلودگی در مدرسه منجر میبشود. خوابآلودگی در مدرسه نیز توانایی دقت، تمرکز و یادگیری را افت میدهد.
۴. خیرهشدن به تلفنهای هوشمند، نزدیکبینی را در نوجوانان افزایش میدهد
منفعت گیری از گوشی هوشمند یعنی خیرهشدن به صفحه نمایش روشنی که زیاد نزدیک است و این خیرهشدن زیاد تر ساعتها طول میکشد. بازدید ۲۷۲ نوجوان هلندی نشان داده است که منفعت گیریی مداوم از گوشی هوشمند برای بیشتر از ۲۰ دقیقه، با شیوع فزایندهی میوپی یا نزدیکبینی همراه است. نزدیکبینی زودرس، افزایش خطر ابتلا به نزدیکبینی شدید در بزرگسالی را به جستوجو دارد.
۵. منفعت گیریی نوجوانان از گوشی هوشمند امکان پذیر به اختلال بیش فعالی منجر بشود
اختلال کمتوجهی بیشفعالی یا نقصدقت بیشفعالی که طبق معمولً با گفتن مختصر بیشفعالی و ADHD شناخته میبشود، تقریباً ۹ درصد از کودکان را تحتتأثیر قرار میدهد. مطالعهای در سال ۲۰۱۸ با بازدید ۲٬۵۸۷ نوجوان غیربیشفعال که رایجترین فعالیت آنها زمانگذراندن در رسانههای اجتماعی می بود، مقدار منفعت گیری از رسانههای دیجیتالی و گوشی هوشمند را سنجید. فعالیت دیجیتالی زیاد تر، با افزایش ۱۱ درصدی گمان ابتلا به بیشفعالی در دو سال آینده همراه می بود. زمانگذرانی با بیتوجهی در یوتیوب، تیکتاک و دیگر برنامههای شبیه نیز به طور اختصاصیای دلواپسکننده است.
مسئله این است که بچهها در نهایت به گوشی هوشمند خواهند رسید. فرزندان به گمان زیادً چندین سال پیش از دبیرستان از والدین گوشی خواست میکنند و میگویند دوستانشان همه گوشی هوشمند دارند. اما هرچه زیاد تر تهیهی گوشی هوشمند برای بچهها را به تعویق بیندازید، امکان پذیر سلامت روحی و جسمی آنها در حالت بهتری باقی بماند.
گزینههای فرد دیگر برای جایگزینی تلفنهای هوشمند وجود دارد که برای بچهها زیاد مناسبتر می باشند، همانند ساعتهای مچی هوشمندی که امکان برقراری ربط، ارسال و دریافت پیامک را فراهم میکنند، اما به شبکههای اجتماعی دسترسی ندارند.
آیا بچهها غر میزنند و از این حالت ناخشنود می باشند؟ همینطور است. اما متخصصان پیشنهاد میکنند که در صورت امکان، تا دبیرستان و یا حداقل تا کلاس هشتم صبر کنید و پیش از تصمیمگیری درمورد تهیهی گوشی هوشمند برای بچهها، مسائلی همانند رشد و بلوغ را با دقت در نظر بگیرید.